تمام آنچه که در رابطه با عمل جراحی آب مروارید و لنز داخل چشمی پریمیوم باید بدانید

جراحی آب مروارید نوعی روش جراحی چشم می‌باشد که طی آن عدسی برداشته شده و لنز مصنوعی جایگزین آن می‌شود. در حقیقت، این عمل برای درمان عدسی چشم که دچار کدورت شده به کار می‌رود.
آب مروارید سبب تاری دید و افزایش تابش خیره کننده نور از چراغ می‌شود. اگر آب مروارید مانع انجام فعالیت‌های روزانه شما شود، پزشک معالج انجام این عمل را توصیه می‌کند.
همچنین، هنگامی که آب مروارید روی روند درمانی عیوب احتمالی چشم دیگر (مانند دژنراسیون ماکولار یارتینوپاتی دیابتی) شود، انجام این جراحی ضرورت پیدا می‌کند.
در بیشتر موارد، به تاخیر انداختن جراحی آب مروارید اثر نامطلوبی روی سلامت چشم ندارد. لذا، بیمار زمان کافی را برای در نظر گرفتن سایر روش‌های درمانی دارد. در صورتی که دید بیمار خوب باشد، نیازی به این جراحی نمی‌باشد.

 شرایط لازم قبل عمل جراحی آب مروارید

قبل از تصمیم برای انجام جراحی آب مروارید به این سوالات پاسخ دهید:

  1. آیا قادر به رانندگی و انجام وظایف محوله در محیط کار می‌باشید؟
  2. آیا به هنگام مطالعه یا تماشای تلویزیون با مشکلاتی مواجه هستید؟
  3. آیا انجام فعالیت‌هایی نظیر آشپزی، خرید رفتن، تمیز کردن حیاط منزل، بالا رفتن از پله‌ها یا استفاده از دارو برای شما دشوار می‌باشد؟
  4. آیا مشکلات بینایی سبب شده به کمک دیگران نیاز پیدا کنید؟
  5. آیا به راحتی قادر به دلیل چهره افراد می‌باشید؟
  6. آیا چراغ‌های روشن و نورانی روی دید شما تاثیر منفی می‌گذارد؟

عوارض و عوامل پر خطر بعد از جراحی

عوارض جانبی بعد از جراحی آب مروارید کم بوده و اغلب با موفقیت درمان می‌شوند. عوامل پرخطر بعد از این جراحی عبارت است از:

  • التهاب
  • عفونت
  • خونریزی
  • تورم
  • جداشدگی شبکیه
  • آب سیاه
  • عود مجدد آب مروارید
  • از دست دادن بینایی

ابتلا به سایر بیماری‌های چشمی یا وجود وضعیت پزشکی جدی، این عوامل را تشدید می‌کند. جراحی آب مروارید ممکن است در مواردی مانند بیماری آب سیاه یا دژنراسیون ماکولار به دلیل آسیب به چشم، هیچ گونه بهبودی در بینایی نداشته باشد. از این رو، توصیه می‌شود قبل از تصمیم به انجام این جراحی، سایر مشکلات چشمی بیمار مرتفع شود.

نکات لازم قبل از عمل جراحی

قبل از انجام جراحی آب مروارید، از بیمار خواسته می‌شود تا به مواردی که در ادامه آمده است، توجه کند:

  • قبل از جراحی (یک هفته) فرد برای انجام آزمایش اولتراسوند مراجعه کند تا شکل و اندازه چشم وی تعیین شود. این آزمایش برای انتخاب لنز کاشتنی مناسب ضروری می‌باشد.
  • از مصرف داروهایی که احتمال افزایش خونریزی حین عمل وجود دارد، خودداری شود.
  • تجویز آنتی بیوتیک‌ها به شکل قطره چشمی یک یا دو روز قبل عمل توصیه می‌شود.
  • دوازده ساعت قبل از عمل از خوردن و آشامیدن پرهیز کنید.
  • بعد از جراحی، فرد قادر به بازگشت به منزل می‌باشد (البته بایستی فردی وی را به آنجا ببرد). از انجام فعالیت‌هایی مانند بلند کردن یا خم شدن به مدت یک هفته خودداری کنید.

جراحی آب مروارید به صورت سرپایی انجام می‌شود و حدود یک ساعت یا کمتر زمان می‌برد. در ابتدا پزشک معالج با استفاده از قطرات چشمی موجب گشاد شدن مردمک می‌شود. سپس، بیمار تحت بیهوشی موضعی رفته و ممکن است براساس نظر پزشک به وی آرامبخش داده شود.
طی عمل، عدسی کدر بیمار خارج شده و در مقابل لنزی مصنوعی جایگزین آن می‌شود. در برخی بیماران، آب مروارید بدون نیاز به کاشت لنز مصنوعی قابل درمان می‌باشد. روشهای جراحی ممکن برای درمان آب مروارید عبارت است از:

در روش فاکو، پزشک یک برش کوچک در چشم روی قرنیه ایجاد می‌کند و با استفاده از پروب سوزنی بسیار باریکی در محل آب مروارید، بخش‌های معیوب عدسی را جدا می‌کند. امواج اولتراسوند آب مروارید را به شکل اجسام ریز درآورده که به آسانی توسط پروب قابل ساکشن می‌باشد. بخش خلفی عدسی دست نخورده باقی می‌ماند که برای کاشت لنز مصنوعی به کار می‌رود. در صورت لزوم برای بستن برش میتوان از نخ‌های بخیه استفاده کرد.
در نوع اکستراکپسولار، پزشک یک برش بزرگ‌تر در چشم ایجاد می‌کند تا بتواند کپسول و نیز قسمت تیره عدسی بیمار را بردارد. بخش خلفی عدسی دست نخورده باقی می‌ماند که برای کاشت لنز مصنوعی به کار می‌رود. برای بستن برش از نخ‌های بخیه استفاده می‌شود.

لنز داخل چشمی در جراحی آب مروارید از جنس پلاستیک، آکریلیک یا سیلیکون می‌باشد. کاشت لنز به گونه‌ای انجام می‌شود که قابل دیدن یا لمس کردن نباشد. این لنز نیازی به نگهداری ندارد و به صورت دایمی در چشم قرار می‌گیرد.
لنز داخل چشمی نیز انواع مختلف دارد و برای کاشت آن‌ها نیاز به برش‌های متفاوت و در نتیجه نخ بخیه می‌باشد. البته بیشتر این لنزها نرم بوده و با برشی کوچک در چشم قرار می‌گیرد. لذا، نیازی به نخ بخیه نمی‌باشد یا مقدار اندکی از بخیه کافی می‌باشد.
برخی از این لنزها قادر به حذف پرتو ماوراء بنفش می‌باشد. در مواردی نیز این لنزها دو کانونی بوده و میتوانند دید مناسبی برای اشیاء نزدیک و دور دست ارائه کنند. براساس نظر پزشک معالج، بهترین نوع لنز انتخاب می‌شود.

نکات لازم بعد از جراحی آب مروارید

بهبود بینایی طی چند روز اول بعد از جراحی قابل حس می‌باشد. البته در ابتدا ممکن است کمی دید بیمار تار باشد. جلسات پیگیری بعد از جراحی در روزهای اول و دوم، هفته اول و ماه اول می‌باشد. در روزهای اول احساس ناراحتی یا خارش در چشم کاملا طبیعی می‌باشد. از مالیدن و فشردن چشمان جدا خودداری کنید. پس از جراحی، به ویژه در زمان خواب، ممکن است نیاز به استفاده از پانسمان یا پلاستیک محافظ باشد.
تجویز داروهای مخصوص و قطرات چشمی برای کاهش التهاب و کنترل فشار چشم توصیه می‌شود. التیام نهایی در هشت هفته بعد از جراحی ممکن است.
در صورت بروز هر یک از مشکلات ذیل، به پزشک خود مراجعه کنید:

  • از دست دادن بینایی
  • درد مستمر با وجود مصرف دارو
  • افزایش قرمزی چشم
  • وجود فلاش نور یا اجسام شناور مانند لکه در مقابل میدان دید شما
  • حالت تهوع، استفراغ یا سرفه بیش از حد

بیشتر افراد بعد از جراحی نیاز به استفاده از عینک دارند. تعیین زمان مناسب برای دریافت عینک بعد از التیام کامل چشم و با نظر پزشک انجام می‌شود.
اگر هر دو چشم مبتلا به آب مروارید باشد، یک یا دو ماه بعد از جراحی اول پزشک معالج اقدام به جراحی چشم دیگر می‌کند. این فاصله زمانی برای التیام چشم اول می‌باشد.
میزان موفقیت جراحی آب مروارید بسیار بالا می‌باشد. از عوارض جراحی احتمالی میتوان به کدورت کپسول خلفی، جداشدگی شبکیه، افزایش فشار چشم یا عود آب مروارید اشاره کرد. مشکل کدورت کپسول خلفی از طریق جراحی سرپایی (حدود ۵ دقیقه) با لیزر کپسولوتومی YAG قابل درمان است. در حقیقت، لیزر مسیر باریکی در کپسول ایجاد میکند تا نور به داخل آن راه یابد.

لنز داخل چشمی پریمیوم

این لنزها بهترین روش ایمن و موثر برای ترمیم بینایی در بیماران دارای آب مروارید می‌باشد. از این لنزها به افرادی که پیوسته از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، نیز توصیه می‌شود.
این لنزها از جنس مواد زیست سازگار میباشد. لنزهای چند کانونی به صورت سرپایی در پشت قرنیه جاگذاری می‌شود.
کاربرد لنز داخل چشمی از سال ۱۹۸۱ توسط FDA تایید شده است. نسل اول این لنزها تحت نام لنز داخل چشمی تک کانونی بود. لنز داخل چشمی پرمیوم با استفاده از جدیدترین تکنولوژی روز دید اشیاء نزدیک و دور دست را به خوبی فراهم میکند.

لنز داخل چشمی پریمیوم در مقایسه با نوع تک کانونی

لنزهای تک کانونی تنها برای دید در نزدیک یا دور دست مناسب بود. در بیشتر موارد افراد نیاز به استفاده از لنزهای تماسی نیز بودند. با وجود تفاوت‌های این دو نوع لنز، هر دو به روش جراحی تهاجمی در چشم قرار می‌گیرد.
استفاده از لنز داخل چشمی پریمیوم برای چه افرادی توصیه می‌شود؟

  • رده سنی ۲۱ تا ۸۰ سال
  • دارای آب مروارید بوده
  • عدم تمایل به استفاده از لنزهای تماسی

روش درمانی برای کاشت لنز داخل چشمی پریمیوم در هر یک از کاربردهای نامبرده در بالا یکسان می‌باشد. همچنین از این لنزها به عنوان جایگزینی برای روش‌های جراحی لیزری پی آر کی و لیزیک استفاده می‌شود.
عدم استفاده از نخ بخیه طی جراحی سبب ترمیم بهتر چشم می‌شود.

انواع لنز داخل چشمی پریمیوم

شرکت‌های سازنده این نوع لنزها برای دستیابی به تکنولوژی چند کانونی بودن روش‌های متعددی را به کار برده‌اند. لذا، انتخاب لنز با نظر پزشک معالج و پس از معاینه کامل چشم انجام می‌شود. متداول‌ترین نوع این لنزها شامل مارک‌های تجاری رستور، رِزوم و کریستالنز می‌باشد.

دیدگاهتان را بنویسید