چرا و چه زمانی باید عمل جراحی پی آر کی را انجام داد؟
پی آر کی از اولین عملهای جراحی برای رفع عیوب انکساری چشم میباشد که برای اصلاح نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم به کار می‌رود. در مقایسه با عمل لیزیک، طول مدت بهبودی عمل پی آر کی کمی طولانی‌تر میباشد. با این وجود، این عمل به طور گسترده‌ای انجام می‌شود و در مواردی مزایای قابل توجهی در مقایسه با لیزیک دارد. مکانیسم این عمل مشابه لیزیک میباشد. به بیان دیگر، توسط لیزر در قرنیه تغییر شکل صورت میگیرد تا نور به درستی روی شبکیه متمرکز شود و بینایی فرد بیمار بهبود پیدا کند.
تفاوت اصلی بین پی آر کی و لیزیک در شیوهی دسترسی به محل درمان میباشد. به این صورت که در لیزیک لایه‌ی بیرونی برداشته شده و شکل لولا به سطح قرنیه متصل می‌شود تا درمان انجام شود. این در حالی است که در پی آر کی تمام لایه‌ی خارجی برداشته و حذف می‌شود. در هر دو روش به کمک لیزر اگزایمر لایه‌ی استروما تراش داده شده تا عیوب انکساری مرتفع گردد.
نوع دیگری از جراحی پی آر کی وجود دارد که لیزک یا لازک نامیده می‌شود. در اين عمل پس از برداشتن لایه اپيتليوم (توسط ترفین)، سطح قرنيه همانند عمل پی آر کی با استفاده از ليزر اگزايمر تراش داده مي‌شود. پس از تكميل اين مرحله جراح با دقت اپيتليوم را به جاي خود برمی‌گرداند. لیزیک در مقایسه با جراحی پی آر کی بهبودی بسیار آرامی دارد زیرا ترمیم لایه اپیتلیوم در مقایسه با رشد مجدد آن بسیار زمان‌بر میباشد.
پی آر کی در مقایسه با لیزیک
اغلب نتایج درمانی پی آر کی و لیزیک با یکدیگر قابل مقایسه می‌باشند اما بهبودی اولیه پی آر کی در مدت طولانی‌تر به دست می‌آید که به دلیل رشد مجدد سلول‌های اپیتلیوم میباشد. به‌علاوه، احتمال عفونت چشم و تیرگی دید نیز وجود دارد.
با وجود این موارد، روش جراحی پی آر کی از این مزیت برخوردار است که به دلیل عدم اتصال لایه بیرونی به قرنیه، تمام ضخامت لایه استروما برای درمان با لیزر در دسترس میباشد. لذا در مواردی که قرنیه نازک میباشد یا فرد قبلا تحت عمل لیزیک بوده، استفاده از پی آر کی توصیه می‌شود. از طرفی دیگر، طی پی آر کی احتمال برداشتن بیش از حد بافت قرنیه به حداقل می‌رسد.
چگونه پی آر کی انجام می‌شود؟
در پی آر کی ابتدا لایه اپیتلیوم در مرکز قرنیه توسط الکل و ابزار خاص جراحی برداشته می‌شود. سپس، سطح قرنيه با استفاده از ليزر اگزايمر تراش داده می‌شود تا انحنای آن به دقت تنظیم شود. در آخر لنز پانسمان گذاشته می‌شود. سلول‌های جدید اپیتلیوم طی پنج روز مجدد رشد می‌کنند که در ادامه با نظر پزشک معالج می‌توان پانسمان را برداشت.
ملاحظات مورد نیاز درباره پی آر کی
قبل از عمل
ابتدا به دنبال پزشک خبره‌ای در زمینه پی آر کی باشید. در ادامه فرد تحت معاینه کامل چشم و بررسی‌های زیر برای استفاده از لیزر قرار میگیرد:
- سایز مردمک
- رطوبت چشم و ارزیابی خطر خشکی چشم
- انحنای قرنیه
- ضخامت قرنیه
پزشک متخصص همچنین سلامت عمومی فرد، تاریخچه پزشکی و استفاده از سایر درمان‌های دارویی را در نظر میگیرد. افرادی که از لنز استفاده می‌کنند، می‌بایست قبل از معاینه چشم برای مدتی لنز را کنار گذاشته؛ زیرا لنز روی شکل طبیعی قرنیه اثر می‌گذارد.
حین عمل
پی آر کی به صورت سرپایی به مدت ۱۵ دقیقه انجام می‌شود. پزشک معالج ممکن است از تجویز خفیف دهانی آرام بخش برای آرامش هر چه بیشتر بیمار بهره گیرد. از قطره چشم بیحس کننده نیز استفاده می‌شود. برای باز نگه داشتن پلک‌ها، اسپکولوم به کار می‌رود. حین جراحی، از فرد بیمار خواسته می‌شود که به نور مشخصی نگاه کند تا چشم پزشک قادر باشد همزمان با ارسال پالس‌های نور به قرنیه، داخل چشم را با میکروسکوپ بررسی کند.
انرژی لیزر بافت‌های مورد نظر را در اندازه میکروسکوپی حذف می‌کند و به قرنیه شکل منظمی می‌دهد. بیش افراد طی عمل هیچ گونه ناراحتی گزارش نکرده‌اند؛ با این حال ممکن است فشار روی چشم افزایش یابد. پی آر کی روی هر چشم به صورت جداگانه انجام می‌شود (یکی پس از دیگری در یک روز). البته امکان انجام عمل با فاصله زمانی نیز وجود دارد.
بلافاصله بعد از عمل
از فرد خواسته می‌شود که برای مدت کوتاهی استراحت کند تا بعد از آن قادر به بازگشت به منزل باشید (البته بایستی فردی شما را به آنجا ببرد). پزشک معالج معمولا داروهای آنتی بیوتیک، ضد التهاب و تسکین دهنده درد تجویز می‌کند تا ناراحتی‌های احتمالی را کاهش داده و روند بهبود را تسریع کند. توجه به توصیه‌های پزشکی الزامی میباشد. برای اطمینان از روند بهبود درمان، در چندین هفته بعد از عمل در جلسات معاینه و پیگیری حضور منظم داشته باشید.
با در نظر گرفتن دوره طولانی مدت درمان پی آر کی در مقایسه با لیزیک، یک تا سه هفته بعد از جراحی فرد قادر خواهد بود که رانندگی نماید. با وجود این، فرد سه تا شش ماه بعد از این جراحی به دیدی شفاف و پایدار خواهد رسید.